Dit boek werd me in de handen geduwd door B. en eerlijk gezegd dacht ik dat ik hier weer te maken zou krijgen met een gewelddadig superhelden-avontuur met bloed enzo… Wel, sorry voor de vooroordelen, B., maar de titel is wat misleidend! Laat ik het goedmaken door te zeggen dat ik na het lezen meteen door had waar je enthousiasme vandaan kwam.
Het boek gaat over Barbara Thorson, een bizar meisje met een uitgesproken karakter en een grote mond. Ze is een beetje geeky, houdt van D&D en heeft niet veel vrienden omdat ze als ‘raar’ wordt aanzien op school. Echter zijn er toch een aantal mensen rondom haar die contact willen leggen, maar ze heeft geen interesse in anderen, omdat ze een doel heeft, namelijk: reuzen verslaan. Wat deze reuzen dan wel precies mogen inhouden, laat ik aan de lezer over om te ontdekken.
Het verhaal op zich is niet uniek, het gaat over een buitenbeentje, pesterijen, puberteit, een moeilijke thuissituatie,… Gelukkig wordt het verhaal wel heel mooi verteld, want het is niet makkelijk om in zo’n kort boek een personage zo duidelijk te kunnen weergeven dat je er als lezer een beetje aan gehecht raakt. Ik kon mezelf meteen herkennen in het rebelse gekke meisje. De sterkte van dit boek ligt mede bij de tekenaar (J.M. Ken Niimura), die Barbara ondanks haar schattige en kleine gestalte zo zelfzeker kan uitbeelden wanneer ze tegenover de enorme en duistere reuzen komt te staan. Er zijn ook een aantal zaken die in de tekeningen voorkomen waarover niet geschreven wordt, maar die toch essentieel zijn voor het verloop van het verhaal. Zo schrijft men de lijn tussen de realiteit en de fantasiewereld niet uit, maar toch wordt deze zeer duidelijk gemaakt in de afbeeldingen. Ergens vind ik daardoor graphic novels soms fijner dan een gewoon boek, omdat in ons dagelijkse leven ook niet elke handeling en elk voorwerp beschreven wordt.
Het boek is naar mijn mening een aanrader, en ik kijk ook uit naar de film die binnenkort in de bioscoopzalen zal verschijnen!
Daarom met plezier:
Lauranne Leest 