Stan Lee.
Ik kan er gewoon nog steeds even niet over.
Misschien is het goed om even te schetsen wie deze bijzondere man was: Stan Lee (artistennaam) is geboren als Stanley Martin Lieber op 28/12/1922 in New York. Lee is vooral bekend geworden omdat hij samen met enkele anderen aan de grondslag lag van Marvel Comics. Zo gaf hij als strip-auteur en -tekenaar vorm aan enkele van de meest bekende superhelden zoals; Spider-man, Doctor Strange, De Hulk, Iron Man, Fantastic Four, X-men,…
Stan Lee was vooral uniek in zijn vak omdat hij als een van de eersten besloot om zijn superhelden ‘menselijk’ te maken. Hij gaf ze kwetsbare karakter eigenschappen en zorgde ervoor dat ook zij te maken kregen met onze alle-daagse gevoelens, zoals; verdriet, verliefdheid, hebzucht,… Ook moeilijke onderwerpen zoals bijvoorbeeld verslaving of armoede ging hij niet uit de weg.
Wat mij persoonlijk zo deed opkijken naar deze bijzondere man is dat hij in ieder interview zo bescheiden, maar toch ook zo zelfzeker over kwam. Hij was erg gelukkig dat hij in zijn leven heeft kunnen werken voor iets dat hij graag deed, en verkondigd deze boodschap dus ook écht overal waar hij aan het woord kon komen. In een interview met Larry King werd hem ook gevraagd naar welke personen Stan Lee zelf opkeek. Daarop antwoordde hij zonder te aarzelen: ‘Ik kijk op naar iedereen die ergens goed in is. Het maakt niet uit in wat. Al is het schrijven, tekenen, stropdassen knopen of iets van sport. Iedereen die iets gevonden heeft wat hem of haar gelukkig maakt en zich hiervoor inzet, is een voorbeeld voor anderen.’
Verder vertelde hij vaak dat hij vroeger dacht van zichzelf dat hij maar een onnozele job deed die niet echt bijdroeg aan de maatschappij. Toen later Marvel Comics een grote fanbase uitgebouwd had begon Lee steeds meer te beseffen dat zijn ‘simpele job’ duizenden mensen heeft geraakt en dat zijn superhelden een inspiratie bleken voor velen. Het klopt volgens mij ook wel, dat het belang van ‘entertainment’ vaak onderschat wordt. Het is net entertainment (in zijn vele vormen) dat mensen in deze tijden nog doet volhouden, en gelukt brengt in een wereld die verder ook maar al te vaak bestaat uit slechte gebeurtenissen. Dat hij via deze boodschap telkens mensen probeerde te motiveren voor het nagaan van hun dromen, is voor mij echt het toppunt van inspiratie. Hij is een eersteklas voorbeeld dat een droom niet persé een droom moet blijven, maar ook werkelijkheid kan worden als je genoeg volharding toont.
Stan, you will be missed.
Excelsior!
Lauranne Leest 