Dit boek werd al uitgegeven in 1997, in zijn originele taal heette het ‘Moab Is My Washpot’.
Waarom ‘Een jongensleven’ nooit eerder naar het Nederlands werd vertaald blijft me een raadsel, want wat een literaire parel is ook dit geweldige schrijfsel.
Fry beschrijft er zijn eerste 20 levensjaren in, zoals geen enkele andere auteur dat kan. Al sinds ik als tiener zijn Quizshow QI ontdekte stal Fry mijn hart. Vanaf dan besloot ik obsessief zijn boeken begon te verzamelen en ieder luisterboek van hem verslond als een gek.
Ook dit boek deed het weer voor mij, hoe ontroerend, pijnlijk, rauw en hilarisch hij zijn leven neerpent, het bezorgt me telkens weer uren plezier. Doorheen dit verhaal ook weer inspireert Fry mij door zijn woordkeuze, zowaar poëtisch vind ik het hoe hij erin beukt dat je je écht niet hoeft te excuseren voor wie je bent en wat je doet. Jezelf zijn is oké, al voldoe je niet aan de standaard die anderen als ‘normaal’ zouden beschouwen.
Fry beschrijft de Engelse middenklasse en de kostscholen waarop hij tijdens zijn jeugd verbleven heeft. Hij beschrijft uitvoerig de vriendschappen die hij er maakte, de eerste verliefdheden, de moeilijkheden die hij ervoer omdat hij zich ‘anders’ voelde dan de anderen. Inclusief bullebakken, maar ook steunende leerkrachten die opkwamen voor de zwakkeren. Ondanks het verschil in tijdsgeest blijft het verhaal ook voor mij herkenbaar.
De manier waarop Stephen Fry in zijn boek het concept ‘taal’ bespreekt en welk belang dit heeft in zijn leven, geeft me echt kippenvel. Ik kan me erg inleven in hoe hij houdt van taal, maar ook hoe hij er zich in frustreert, omdat woorden vastgelegd zijn en niet altijd précies beschrijven hoe hij zich voelt. Sommige emoties zijn niet in taal uit te drukken. Daarbij geeft iets zoals muziek een tweede dimensie aan je boodschap. Naast de taal is er ook de sfeer die instrumenten met zich meebrengen… Haha, ik zou uren kunnen doorgaan over mijn interpretatie van dit verhaal, maar laat ik het hier nu maar bij houden.
Ergens in de helft van het boek bedacht ik me dat het wel leuk zou zijn als ik enige illustraties kon zien, want als Vlaams meisje heb ik natuurlijk (naast de scenes uit Harry Potter) geen beeld van hoe zo’n Engelse school er dan wel uit moest zien. En ja hoor, daar waren ze, foto’s uit Fry zijn jeugdjaren. Héééérlijk vond ik dat. Wat er precies op staat, laat ik aan jullie om te ontdekken!
❀ ISBN 9789400404274 ❀ Biogriafie ❀ Thomas Rap Standaard Uitgeverij ❀ 448 blz. ❀
Lauranne Leest 