Dat ik in 2020 fan was van het thema Rusland doorheen mijn gelezen boeken is volgens mij wel duidelijk. Zo las ik ‘fonkelrode sterren‘, ‘het meisje dat met beren praatte‘en ‘de beer en de nachtegaal‘. Op de valreep besloot ik nog om deze sprookjesverzameling te lezen.
Hoewel de kaft niet bijster hip en trendy is is dit boek weldegelijk een verzameling van 24 russische sprookjes voor kinderen. Thé Tjong-Khing heeft (voor zijn hele oeuvre) de Max Velthuijsprijs, drie Gouden Penselen, een Zilveren Penseel én de Woutertje Pieterseprijs gewonnen. Naast het schrijven heeft hij ook het volledige boek geillustreerd. De illustraties zijn best tof, al denk ik dat het voor jonge lezers niet de meest kleurrijke, aantrekkelijke prenten zijn. Ook de titels spreken naar mijn persoonlijke mening vrij weinig. Als ik zou gaan vergelijken met bijvoorbeeld het sprookjesboek ‘voor jonge superhelden’ dan merk je daar bijvoorbeeld wel een moderne twist in de titels, die de nieuwsgierigheid bij kleine lezertjes alvast heel wat meer kan prikkelen. Het bevat zeker en vast de basis-verhalen die je nodig hebt om enig zicht te krijgen op de meest bekende Russische sprookjes. Handig om te weten is dat deze dan weer aan de oorsprong liggen van veel romans die dit jaar uitkwamen (zoals bovengenoemd).
Het boek is trouwens ook beschikbaar in audio (op storytel (niet gesponsord!(helaas ;)) en zo kwam ik ook door het meeste van het boek heen. Tijdens het tekenen kon ik wegdromen bij de verhalen van de Baba Jaga’s, reuzen, prinsen en prinsessen. Een fijne afwisseling in dit duistere weertje! Wat ik trouwens ook een toppertje vind is het leuke gele leeslint dat in het boek zit. Got to love myself een leeslintje want bladwijzers, die raken toch altijd kwijt!
Lauranne Leest 