Ah maart, na een kleine februari-break zijn we er meteen weer ingevlogen. Zo’n wrap-up maken maakt me toch altijd een beetje blij, want het doet me even terugblikken aan de fijne kleine én grote dingen die tijdens de maand gebeurden. En blijkbaar gebeurde er heel wat in Maart.
Ik las onder andere:
• Seconds – Bryan Lee O’Malley
• Het perenlied – Joost Oomen
• Krypto – Hans Jorgen Sandnes
• De prins en de naaister – Jenny Wang
• In een ander leven – Josie Silver
• Wildevrouw – Jeroen Olyslaegers
Nou, nu ik het zo oplijst is dat best een groot aantal. Maar laat je niet vangen, het dikste boek bleek een audioboek te zijn en drie van de boeken die deze lijst vervullen zijn graphic novels!
Maar bon, laten we nu even een kijkje nemen in hetgene waar jullie allen voor gekomen zijn, mijn leven… Wat de laatste tijden niet bijster boeiend is geweest owv het C-woord, maar we zijn er nu ondertussen stilletjes aan gewoon geworden…
De lente heeft officieel ons land bereikt. Hoe ik dat weet? De prachtige werk-magnolia staat in bloem. Wat zorgt voor 2 weken genot wanneer deze prachtige boom bloeit. Verder is het in de herfst vooral een rotzooi van bladeren opruimen, maar hé, de herfst is nog ver, ver weg! Naast deze prachtige boom besloot ook onze hond Zappa in bloei te gaan staan, wat zorgde voor een explosie van haar doorheen het huis. Gelukkig kwam de trimmer to the rescue en was dat probleem nog relatief snel opgelost. Achja, je weet wat ze zeggen… Een corgi verhaart maar 2 keer per jaar, tussen september en kerst, en vanaf nieuwjaar tot september… Zucht.
Op werk-vlak gebeurden er ook een aantal zeer bijzondere dingen. Zo kregen we er 3 nieuwe gevederde vrienden bij… Een fijne verademing in de sleur die corona met zich meebracht. Het enthousiasme was groot en het kippenhok stond in no-time in elkaar. Tot nu toe is dit echt de beste beslissing van 2021 geweest. Omeletten met spek, here we come!
Wat ook fijn was was het interview waar ik aan mocht deelnemen van de ‘Dag Van De Zorg’ dit jaar. Ik mocht er gaan vertellen over psychisch welzijn in de zorg en ons intiatiefje ‘Team Sfeerbeheer’. Het was best spannend, want de koningin kwam ook even een kijkje nemen, en ik moest de Brusselse ring doorkruisen. Stress alom, maar het resultaat was wel fijn!
Daarnaast besloten we om op een zondagmiddag naar Brussel te trekken om daar de boekenwinkels te bezoeken. Een leuke tip, want op zondag is het niet heel erg druk en alles is open wat je nodig hebt. Met alles bedoel ik de boekenwinkels (Waterstones en Passa Porta) en de aziatische supermarkt die mij voorziet van vreemde zaken die naar lychees smaken maar geen echte lychees zijn. Zondag well spent brings a week of content denk ik dan maar zo!
In maart brachten we ook een bezoekje aan de zee. Trouwens fijn om te weten is dat in de meeste Belgische kustgemeenten honden toegelaten zijn op het strand vanaf oktober tot de paasvakantie. Nog nét op tijd dus, aangezien de paasvakantie dit jaar al een weekje vroeger in moest gaan. En van Pasen gesproken, ik ben helemaal fan van de narcissen die nu overal langs de weg zijn gaan bloeien. Heerlijk zicht en een perfect tafereel om je viervoeter in te laten poseren, hihi.
In Sint-Laureins lag nog een geocache-route die we nog niet eerder ge-exploreerd hadden. We trokken met z’n 4en op pad als brave buitenbubbel en zijn erin geslaagd om alle caches te vinden. Een aanrader, die vogelroute. Al moet je je boomklim-skills wel even testen af en toe.
In maart werd er ook hard gewerkt. Zo besloot onze vriend Jonas dat mijn boekenkast absoluut niet meer om aan te zien was en was hij zo vrij om mijn boekenkast te ordenen op alfabet. Ik wist wel alles perfect staan, maar ik begrijp dat sommige mensen niet in dit soort chaos kunnen bestaan… Nu zal ik voortaan eerst het alfabet lied met abcdefghijkl emenopeeee moeten gaan zingen, maar dat heb ik voor zo’n mooie kast wel over. Oké, oké, ik liet dus vooral anderen werken… Maar zelf maakte ik werk van een aantal nieuwe producten in de Etsy shop! Neem dus ook daar zeker eens een kijkje!
Eindelijk kwam dan ook mijn afspraak in het vaccinatiecentrum. Het voelde ietwat apocalyptisch aan, een grote zaal met een doorschuifsysteem, overal maskers en bescherming, en vervolgens met bandwerk een pijnlijk prikje in je arm gedeponeerd krijgen. Maar kom, over 3 maanden nog eentje en dan zijn we er weer voor eventjes (hoop ik dan…) vanaf.
Ik rond deze relatief uitgebreide wrap-up maar even af door nog even de jeugdboekenmaand in de kijker te zetten. Freya en ik maakten een fijne Totziensenbedanktvoordeboeken-aflevering die volledig in het teken stond van jeugdboeken.
Lauranne Leest 