Een kaft om U tegen te zeggen, die kwam met de post aangewaaid. Prachtig vormgegeven zowel voor- als achteraan, met een sublieme Belgica die langs de haven van Antwerpen trekt.
Wanneer je het boek opent krijg je meteen een lading info te verwerken, al heb ik in eerste instantie de personagelijst toch maar even naast me laten liggen, met het idee dat wanneer ik ze nodig had ik best wel eventjes terug kon gaan bladeren. Dat bleek een prima idee.
Daarna worden we spontaan teruggevoerd in de tijd, naar het einde van de 19e eeuw. We ontmoeten Leonie, een elegante weduwe, die culturele salons geeft in haar stadspaleis aan de Meir in Antwerpen. Heel wat verschillende klanten passeren zo de revue, naast mensen die gewoon lekker rijk zijn komen er ook avonturiers en ontdekkingsreizigers langs. Door die laatste bezoekers raakt Leonie betrokken bij het inzamelen van het nodige geldbedrag om een expeditie naar Antarctica te financieren. Mede dankzij haar lukt het Adrien de Gerlache om een nette crew samen te stellen om mee op pad te gaan op de driemaster Belgica.
Zo brengt het boek ons voornamelijk een verhaal van contrasten, tussen het harde koude leven op de expeditie, en daartegenover het luxueuze leven van Leonie. Heel sferisch wordt beschreven hoe de boot zich een weg baant tussen het krakende ijs en de donkere dagen.
Het boek belicht heel wat verschillende kanten van het leven in eind de 19e eeuw, zo komen diverse mensen aan het woord en wordt de reis vanaf meerdere kanten belicht. Het werpt ook even de schijnwerpers over hoe het moet geweest zijn om als vrouw de droom te hebben om de wereld te zien en rond te reizen, wanneer de maatschappij daar nog niet klaar voor was. Hoe het voelt om te reizen door de ogen en verhalen van anderen en daarbij zelf op je honger te blijven zitten, nooit zeker van wat er omgaat op de reis van je grote geliefde.
Kortom, een prima historische roman die erin slaagt om fictie met accurate info te combineren!