De avond dat ik in Dor begon te lezen kreeg ik een nachtmerrie! Het water is op, wat nu. Oké, ik had misschien een verkoudheid en mijn keel is het toppunt van ‘dorheid’, maar toch. Wat een spannend idee is het, de ‘tap-toe’. Plots is het water op. Klimaatopwarming is helemaal hot-topic dezer dagen, en vader en zoon Shusterman hebben dan ook hun onderwerp met ideale timing gekozen.
Dor beschrijft het verhaal van Alyssa, haar broertje en haar ouders, die in Amerika wonen op de dag dat de watertoevoer afgesloten wordt. Hoe langer dit duurt, hoe groter de gevolgen zijn voor hun omgeving. Het fenomeen wordt tap-toe genoemd. Mensen gaan alle water dat beschikbaar is in de winkels inslaan, er ontstaat een heuse stormloop. Wanneer er niks meer overblijft kan de familie maar één ding doen, dat is vluchten.
Het is waanzinnig wat water voor ons leven betekent. Het voorziet ons in voeding, sanitair, verzorging, … Het effect op het menselijk lichaam wanneer er geen water meer beschikbaar zou zijn is enorm. De Shustermans beschrijven in detail hoe het menselijk lichaam veranderd door watergebrek.
Wat het boek zo bijzonder maakt, naast de prima themathiek, is dat voor de vertelling verschillende perspectieven worden gebruikt. We volgen verschillende jongeren, die allemaal samen onderweg zijn, maar toch zo’n andere kijk op de situatie hebben. Je krijgt een inkijk in ieders acties en motieven en dat maakt het boek eigenlijk ook vooral wel spannend.
Dor is een dystopie, al voelt het allemaal wel heel realistisch aan. Het boek geeft je een soort benepen, gespannen gevoel. Ik ga ervan uit dat dit komt omdat iedereen ooit wel al eens echt dorst gehad heeft. Dat soort dorst waarbij je doodgelukkig bent als je een glas water voor je neus krijgt! Door deze lichte herkenbaarheid van gebarsten lippen en hoofdpijn denk ik dat deze YA echt eentje is die je doet nadenken over je watergebruik.
❀ ISBN 9789059246676 ❀ Young Adult ❀ Fantoom ❀ 416.❀
Lauranne Leest 